Соҳибқирон Амир Темур ҳайкалининг очилиш маросимида Ислом Каримов сермазмун, жўшқин нутқ сўзлади

 1993 йил 31 август. Бир пайтлар Туркистонни қонга ботириб забт этган ёвуз Кауфман, кейин эса совет даври «доҳийлари»нинг важоҳатли ҳайкаллари қўр тўкиб турган, Тошкентнинг қоқ юрагида жойлашган собиқ Инқилоб хиёбонида Соҳибқирон Амир Темур ҳайкалининг очилиш маросимида Биринчи Президентимиз Ислом Абдуғаниевич Каримов сермазмун, жўшқин нутқ сўзлади.

Шу куни эрталаб у кишининг ҳузурида ушбу масала бўйича йиғилиш бўлган эди. Йиғилишда Ислом Абдуғаниевич: «Амир Темур шахсияти ва фаолиятини ҳар томонлама ўрганиш, буюк аждодимизга нисбатан тарихий ҳақиқатни қарор топтириш, унинг хотирасини абадийлаштириш бизга бугун нима учун керак?» деган саволни ўртага қўйиб, ўзи унга бундай жавоб берган эди:

Батафсил «ИСЛОМ КАРИМОВ-МУСТАҚИЛ ЎЗБЕКИСТОН АСОСЧИСИ» саҳифасида ўқинг. →